Złoty Środek

Chce usłyszeć twój głos jeszcze raz

pamiętasz jak śpiewaliśmy wśród gwiazd

pamiętam że zawsze śmiałaś się kiedy zaczynałem refren

wtedy nie liczyło się nic

brnąłem przez to niczym burza

nie liczyło się nic tylko ten refren kiedy słyszałem twój śmiech

i swój głos

kiedy śpiewaliśmy do bladego świtu

kiedy nie było granic tylko ta muzyka w uszach

te wspomnienia z tym refrenem

tyle razy ją nucę każdej nocy

nie wiem jak Ty lecz Ja chcę wrócić

do tej polany

kiedy rwaliśmy trawę i próbowaliśmy je posłać

wysoko do chmur

bliżej nieba

gdzie urywają się dwa światy

mój i twój

Ja bardziej bujam w chmurach z rytmem refrenu

Ty ciągle przy ziemi próbująca zrobić z trawy latawiec

Ja zawsze się śmiałem z tego kiedy próbowałaś zrobić z trawy latawiec

te same oczy i ten sam refren kiedy trawa opadała

te same słowa i ta sama chwila kiedy tam wracam

znów tam jestem

trawa jest zielona

polana szeroka

niebo czyste

ciepło jak w każdy piękny dzień

te samo miejsce od tylu lat

nie zmieniło się

dalej czekam na ten mój śmiech kiedy byłaś obok

szkoda że to przeminęło

szkoda że odeszłaś

znów śpiewam ten refren naszej piosenki

ten sam od pokoleń

te słowa płyną jak rzeka

jak wiatr między skałami

skała jest serce

moje

nie twoje

znów śpiewam całym sercem

znów piszę całą duszą

znów czuję twoją obecność urywam refren odwracam się

lecz to nie Ty

To nie Ty

lecz moje sny …

Ten refren ciągle w uszach mi brzmi

że nadal wierze w Ciebie

żałuje …

pragnę …

i pamiętam …

Nadal pamiętam wszystko nawet twój śmiech podczas refrenu ...